Submenu

Keuzehulp Artreuze geeft inzicht in persoonlijke risico’s artrosepatiënten

Frederique Nagtegaal ♛ 17-09-2021
3357 keer bekeken 0 reacties

Het Stimuleringsprogramma Samen beslissen bevordert projecten die streven naar begrijpelijke en vindbare informatie over de kwaliteit van zorg. Het gaat om projecten die zorgverleners en patiënten leren die informatie te gebruiken om samen te beslissen. Lees verder, of ga direct naar de praktijkvoorbeelden en ervaringsverhalen.

Stimuleringsprogramma

Zorginstituut Nederland voert het stimuleringsprogramma uit in opdracht van het ministerie van VWS. Het stimuleringsprogramma bestaat uit 2 subsidieregelingen:

Met concrete projecten met een looptijd van 2 jaar, geven we een impuls aan het leren gebruiken van uitkomstinformatie bij samen beslissen. En wisselen we ervaring en kennis uit. Hiermee ontstaat samenhang en beweging in samen beslissen met uitkomstinformatie.

Financiering

In het Stimuleringsprogramma staat ieder jaar een ander thema centraal. Het programma bestaat sinds 2016. Elk jaar is in totaal 5 miljoen euro beschikbaar voor projecten met een looptijd van 2 jaar. Belangrijke criteria om financiële ondersteuning te kunnen krijgen:

  • projecten zijn na afloop van de subsidieperiode zo goed ingebed in de praktijk, dat ze zelfstandig kunnen worden voortgezet;
  • de opgedane kennis en bereikte resultaten worden landelijk gedeeld en zijn zonder winstoogmerk toegankelijk.

Eerste ronde: Transparantie over de kwaliteit van zorg

De eerste ronde van het stimuleringsprogramma had als naam: Transparantie over de kwaliteit van zorg. Deze ronde liep van jaargang 2016 tot en met 2019 en richtte zich per jaargang op een specifiek thema:

Uitbreiding subsidie

Bij de start van het stimuleringsprogramma Samen beslissen in 2016 werd 20 miljoen euro beschikbaar gesteld tot 2020: 5 miljoen euro per subsidiejaar. Door de hoge kwaliteit van de ingediende voorstellen, is in 2018 besloten eenmalig het subsidieplafond voor dat jaar te verhogen tot 11,1 miljoen euro.

De projecten die in 2018 zijn goedgekeurd, zetten bestaande uitkomstindicatoren in bij het samen beslissen door artsen en hun patiënten in de tweedelijnszorg. De uitbreiding van het subsidiebedrag onderstreept het belang van het thema samen beslissen.

Inmiddels zijn 48 projecten ontwikkeld en financieel ondersteund in het kader van het Subsidieregeling Transparantie over de Kwaliteit van Zorg. Het gaat om:

Succes

De subsidieregeling Transparantie over de kwaliteit van zorg bleek een succes. Daarom is een tweede ronde van de subsidieregeling gestart. Dit vervolg heeft de titel: Leren gebruiken van uitkomstinformatie voor Samen beslissen.

Tweede ronde: Leren gebruiken van uitkomstinformatie voor Samen beslissen

De subsidieregeling Leren gebruiken van uitkomstinformatie voor Samen beslissen is bedoeld voor projecten die samen beslissen makkelijker maken door gebruik van bestaande uitkomstinformatie. Deze subsidieregeling heeft een looptijd van 5 jaar (2021 – 2025). Waarbij jaarlijks weer een specifiek thema de basis vormt. In 2021 is het thema: ‘Samen beslissen met kwetsbare ouderen’. 7 projecten starten in 2021.

Bekijk de praktijkvoorbeelden en ervaringsverhalen van de projecten hieronder.

Keuzehulp Artreuze geeft artrosepatiënten van het Radboudumc inzicht in de risico’s van een ingreep, toegespitst op hun eigen situatie. Het helpt artsen en patiënten het gesprek beter en gerichter aan te gaan, vertelt projectleider Lieke Sweerts. Zij is junior onderzoeker bij de afdeling Orthopedie.

Opereren of niet?

Laat ik me opereren of niet? Dat is een belangrijke vraag voor patiënten met heup- of knieartrose. Bij die beslissing kun je de risico’s van een operatie meewegen. Die verschillen per persoon. De kans op complicaties is afhankelijk van factoren als leeftijd, BMI, leefstijl en gezondheid van een patiënt.

Keuzehulp Artreuze

Daarom krijgen artrosepatiënten voor hun bezoek aan de polikliniek van het Radboudumc de keuzehulp Artreuze toegestuurd. Deze bestaat uit informatie en een vragenlijst en is te vinden op de website van het ziekenhuis. Patiënten vullen een kort vragenlijstje in, zoals leeftijd, lengte en gewicht en medische informatie. Roken ze of niet? Hebben ze diabetes of een hartaandoening? Slikken ze een bepaald type medicijnen? Hebben ze ooit trombose gehad?

Risicoberekening

De keuzehulp berekent vervolgens de risico’s voor deze specifieke patiënt. Wat is zijn of haar kans op infectie, zenuwschade of trombose? Dat wordt inzichtelijk gemaakt met honderd poppetjes, waarvan een deel rood kleurt: dat staat voor het risico op die specifieke complicatie. Bovendien geeft de keuzehulp informatie over alternatieve behandelingen, zoals fysiotherapie of medicatie.

Totaalplaatje

Het totaalplaatje moet patiënten helpen beslissen. Dat gebeurt tijdens het polibezoek. Daar bespreken arts en patiënt samen de mogelijkheden en nemen ze de risico’s van een ingreep door.

Database vol gegevens

De informatie over risico’s van een ingreep voor verschillende groepen patiënten was al langer beschikbaar. Het Radboudumc beschikt over een database vol gegevens uit de vele verrichte ingrepen en achtergrondgegevens van patiënten. “Maar deze informatie is nooit gebruikt om samen te beslissen met patiënten. Nu wel: dank zij de informatie uit de database ontwikkelden we voorspelmodellen om deze gegevens ook goed in te kunnen zetten.”

Algemene gegevens

Als artsen in het verleden over risico’s vertelden, gebeurde dat op basis van algemene gegevens. “Het gemiddelde risico op een infectie is 3%. Als je een individuele score berekent, dan zie je dat een jonge vrouw zonder andere gezondheidsproblemen maar 0,1% kans heeft op een infectie. Terwijl een 90-jarige diabetespatiënt die medicijnen slikt op bijna 5% zit.”

Medisch verleden

Het medische verleden speelt ook mee. “Iemand die in het verleden trombose heeft gehad, heeft bij een nieuwe operatie kans op herhaling. Die kans is heel klein bij een persoon die een nieuwe knie krijgt na een sportblessure, terwijl hij verder geen problemen heeft. Toch kregen ze in de praktijk dezelfde voorlichting. Dit kan anders, dachten wij bij het Radboudumc.”

Beter voorgelicht op de poli

Doordat patiënten de keuzehulp invullen en informatie lezen, komen ze beter voorgelicht op de poli. De arts checkt tijdens het gesprek of patiënten de risico’s goed interpreteren. “Je kunt mensen voorbereiden op een mogelijke complicatie, maar het blijft moeilijk voor te stellen wat de gevolgen ervan zijn. Een infectie kan behandelbaar zijn met medicatie, maar ook amputatie tot gevolg hebben. Dat is nogal een verschil.”

Invloed van leefstijl

De keuzehulp maakt de invloed van leefstijl inzichtelijk, merken artsen. “Mensen worden zich meer bewust van de gevolgen van hun leefstijl. Door deze aan te passen, verklein je de risico’s op een complicatie. Stopt een patiënt met roken, dan verwachten we dat dit het risico op een complicatie vermindert. Het voorspelmodel maakt heel concreet voor een patiënt wat een keuze betekent. En het helpt de arts om dit samen met de patiënt te bespreken.”

Meer waarde aan regie

Niet elke patiënt heeft behoefte om de risico’s precies te kennen, ervaart men in het Radboudumc. Maar er is ook een categorie die wél graag wil weten wat in hun situatie aan de orde is. “Vaak zijn dat mensen die zich helemaal inlezen en precies willen begrijpen wat er gebeurt. Zij hechten meer waarde aan regie.”

Samen beslissen

Sommige mensen leggen het terug bij de dokter. “Dan horen we: u weet wat het beste voor me is. Dat zie ik nog steeds als samen beslissen. Een patiënt kan zijn of haar overwegingen aangeven en samen met de arts de opties afwegen. Het bespreken van persoonlijke risico’s kan meer realistische verwachtingen geven. Maar nog altijd kan het teleurstellend zijn wanneer het in de praktijk anders uitpakt.”

Invloed uitgevoerde operaties

Vanwege privacy is niet bekend hoeveel patiënten de keuzehulp tot dusver hebben gebruikt. “Of gesprekken echt anders zijn, zal blijken wanneer we de keuzehulp langere tijd gebruiken. Dan zien we bijvoorbeeld of het invloed heeft op het aantal uitgevoerde operaties.”

Verbetering keuzehulp

Het Radboudumc wil het Elektronisch Patiënten Dossier aan de keuzehulp koppelen. Patiënten hoeven dan niet meer de gegevens in te vullen die al bekend zijn, zoals leeftijd, geslacht en andere aandoeningen. Ook overweegt het ziekenhuis een extra stap in te bouwen in de keuzehulp, waardoor mensen niet meteen zien hoe groot de risico’s zijn. “Dat gebeurt nu sowieso alleen wanneer ze de vragen invullen. Mensen kunnen zelf kiezen of ze dat willen. Niet iedereen heeft behoefte aan dit aanvullende inzicht.”

Gesproken keuzehulp

Daarnaast leeft de wens om de tekstuele keuzehulp om te zetten naar een gesproken keuzehulp. “Een virtuele assistent wordt in de gezondheidszorg nog zelden gebruikt. Het zou een aanwinst zijn voor mensen met lage gezondheidsvaardigheden.”

Knie- en heupartrose

Vooralsnog zet het ziekenhuis de keuzehulp alleen in bij knie- en heupartrose, de grootste groep patiënten. “We hopen het initiatief in de toekomst verder uit te rollen naar andere doelgroepen. Collega’s werken aan een keuzehulp voor patiënten met slokdarmkanker. Dat is een aandoening waarbij je niet op voorhand een keuzehulp toestuurt natuurlijk: dan kun je het bijvoorbeeld tijdens een gesprek doornemen.”

Afbeeldingen

Waarderen

X (voorheen Twitter)

0  reacties

Cookie-instellingen